Bir yaprak, bir yaprak daha düşer ya bu mevsim.
İşte öyle düşer mutluluğum hiçliğe.
Hızlıca geçen yaz gibi biter neşem akşamları.
Ya karamsarlık yağar üzerime, ya üşütür hüzün ayazları.
Hem ömrümün, hem mevsimin son baharında,
Saçıma serpiştiriyor bir daha erimeyecek kar.
Umutlar bir yağmurla çoktan yıkandı.
Artık sadece kabullenmek var.
Geride kalmış bir ülkedir artık geçmiş.
Yanmış gemilerle, düşmüş uçaklarla uzaklaşılan.
Bilinmez adalaradır şimdi yolculuk.
Fırtınalı, ıssız okyanuztan.
Üstü örtülen bir çocuk olmak vardı.
Hesapsız ve güvenle,
Merak edilen, takip edilen.
Temiz ve masum dünyada kalmak yani.
Kirletmeden ve kirlenmeden.
Yorum ekle